Default

Stoffenbank

Een integrale verwerking van de totale verzamelde afvalwaterstromen is technisch zeer complex en economisch niet haalbaar. Een gedifferentieerde aanpak is daarom noodzakelijk.

Gedifferentieerde aanpak

In Nederland wordt een groot aantal bulkproducten vervoerd. Dit gebeurt o.a. in tankauto's c.q. containers en spoorketels. Kenmerken van dit vervoer: een grote vervoersintensiteit, veel verschillende producten en veel productwisselingen. Tankauto's worden veelal na elke lading en altijd bij productwisselingen gereinigd. Dit gebeurt bij de vervoersbedrijven en/of bij gespecialiseerde tankautoreinigingsbedrijven. De waswaterstromen die bij de reiniging vrijkomen zijn zeer divers van samenstelling en bevatten een cocktail aan verontreinigingen. Integrale verwerking van de totale verzamelde afvalwaterstromen is technisch zeer complex en economisch niet haalbaar. Een gedifferentieerde aanpak, dat wil zeggen 'verwerking gekoppeld aan een product' is daarom noodzakelijk.

Sinds 1984 wordt de zogenaamde 'stoffenaanpak' gehanteerd. Dit houdt in dat elke tankautoreiniger alleen het spoelwater mag behandelen en lozen dat afkomstig is van tanks die als laatste lading een stof hebben vervoerd die vermeld is in de vergunning van dat bedrijf. In deze vergunning staat beschreven welke techniek gebruikt moet worden voor de reiniging van de tankauto en voor de zuivering van het afvalwater.

In de jaren negentig is de Stoffenbank opgezet teneinde het vergunningentraject voor het behandelen en lozen van spoelwater van onder meer tankauto’s te vereenvoudigen en meer eenduidig te maken. In de Stoffenbank wordt op een duidelijke en efficiënte manier, voor stoffen of mengsels hiervan, vastgesteld welke reinigings-, en zuiveringsprocedure moet worden gevolgd. Deze procedures worden voor de branche beschouwd als BBT.

De Stoffenbank is door de ATCN ondergebracht in een daarvoor opgerichte stichting. In deze "Stichting Verwerkingsmatrix Stoffen Tankautoreiniging" (SVST) is een onafhankelijke Validatiecommissie opgenomen met daarin o.a. vertegenwoordigers van de overheid (RWS), Unie van Waterschappen (UvW), de branchevereniging van de chemische industrie VNCI de ATCN en Royal HaskoningDHV). Deze Validatiecommissie controleert de stoffenindeling op basis van een validatieprocedure. De Validatiecommissie komt minimaal twee maal per jaar bij elkaar en geeft onder andere voorstellen voor de classificatie van stoffen die rond een kritische waarde in de verwerkingsmatrix liggen of voor stoffen of mengsels die moeilijk zijn in te delen vanwege bijvoorbeeld onvoldoende beschikbare informatie.

Naast de Stoffenbank is voor de beoordeling van stoffen in 2000 de Algemene BeoordelingsMethodiek geïntroduceerd. Dit document heeft een belangrijke rol binnen het algemene waterkwaliteitsbeleid als het gaat om lozingen. De ABM beschrijft de wijze waarop de waterbezwaarlijkheid van stoffen en mengsels bepaald wordt. De ABM hanteert een beslisprocedure die grotendeels overeenkomt met de procedure van de Stoffenbank. Echter, de ABM hanteert een andere indeling en neemt de behandelings- en zuiveringstechnologie niet mee in de overwegingen.

Sinds 1 juli 2016 is het herziene document Algemene Beoordelings-Methodiek 2016 aangewezen als BBT-document in de bijlage van de Regeling omgevingsrecht. In de nieuwere versie van de ABM zijn de meest recente ontwikkelingen in de Europese regelgeving verwerkt. Dit betreft vooral de REACH verordening en de CLP-verordening. Verder is het gewijzigde beleid ten aanzien van zeer zorgwekkende stoffen (ZZS) meegenomen in de actualisatie van de ABM. Dit heeft geleid tot een aangepaste opzet van de beoordelingsmatrix en een andere codering voor de waterbezwaarlijkheid en de daarbij behorende saneringsinspanning. De ABM toets is een integraal onderdeel van de stoffenbankmethodiek. Daarom is recent met toestemming van het ministerie de stoffenbank ge-update teneinde de vernieuwde ABM-procedure hierin te verwerken.

Meer informatie over de Stoffenbank treft u aan op de site www.stoffenbank.nl